Najlepiej sprzedający się komputer osobisty

Commodore 64, C64, CBM64 – komputer domowy z lat 80. XX wieku, produkcji firmy Commodore Business Machines (CBM).
C64 był dotychczas najlepiej sprzedającym się modelem komputera w historii informatyki.

Komputer C64 powstał w styczniu 1982 r., jako następca poprzedniego modelu VIC-20 i początkowo był sprzedawany w cenie 595 dolarów. Cena początkowo nie przyniosła popularności modelowi, który był znacznie droższy niż produkty konkurencji (ZX Spectrum).

Firma Commodore będąc właścicielem firmy MOS Technology, produkującej większość podzespołów do C64, oszacowała koszt produkcji każdego modelu na 135 $. Cena maszyny znacznie spadła, a firma rozpoczęła agresywną politykę marketingową kierując komputer w stronę rynku gier. Wkrótce model C64 stał się najpopularniejszym komputerem.

Reklama

Komputer, choć o wysokich możliwościach technicznych, był jednak stosunkowo słaby. BASIC v.2 (stworzony przez firmę Microsoft) był poprawny logicznie, ale nie pozwalał na pełną kontrolę nad maszyną: był zbyt powolny, nie zawierał, np. żadnych instrukcji do generowania dźwięku, grafiki, czy też obsługi joysticka. Firma zdecydowała się wypuścić w 1984 r. następcę C64, komputer Commodore Plus/4, z nowszą wersją BASIC-a i wbudowanymi w ROM aplikacjami (np. arkusz kalkulacyjny), ale z braku kompatybilności z C64, nowy produkt nie zdobył przychylności rynku.

Po nieudanych próbach z Commodore Plus/4, a także z Commodore 16, firma wypuściła w roku 1985, model Commodore 128. C128 miał lepsze osiągi w porównaniu z C64, dodatkowo projektanci, nie chcąc utracić już zdobytego rynku, wyposażyli go w możliwość pełnej emulacji C64. Jednak komputer ten nie zdobył już popularności C64, być może z powodu ceny, przesycenia rynku a także starzejących się już technologii.

Wersja C64C, wprowadzona w 1986 r. różniła się od poprzednich wersji wyglądem, zaprojektowanym na wzór Commodore 128. Zawierała też zapewne pierwszy komercyjny system operacyjny oparty na graficznym interfejsie (GUI) – GEOS produkcji Berkeley Softworks.

Zmierzch komputera nastąpił pod koniec lat 80. Oficjalnie firma zakończyła produkcję w 1993 r., sprzedawszy ok. 17-25 mln egzemplarzy (oficjalny rekord Guinessa).

Reklama

Dużą zaletą Commodore 64 były jego możliwości graficzne i muzyczne. Na tym komputerze wzięła swój początek tzw. demoscena, czyli społeczność fascynatów, którzy tworzyli prezentacje swoich (i komputera) umiejętności. Wielu użytkowników C64 – o ile tylko pozwoliły im na to zasoby finansowe – zakupiła nowszą produkcję Commodore – Amigę 500.

Komputer stał się popularny dzięki dużej liczbie gier, ale jego możliwości umożliwiały także biurową pracę użytkową. Dostępne były proste (z dzisiejszego punktu widzenia) arkusze kalkulacyjne, edytory tekstu, kompilatory języków programowania. o możliwościach C64 świadczy okres jego zmierzchu: gdy wychodziły pierwsze poważne gry na Amigę i PC, wiele firm ciągle tworzyło wersje dla C64 (Pirates!, North&South i inne), oczywiście z odpowiednio gorszą grafiką i muzyką.

Komputer Commodore 64, jak większość komputerów domowych z pierwszej połowy lat 80., znajdował się w jednej obudowie z klawiaturą. Płyta komputera znajdowała się albo bezpośrednio pod klawiaturą (w pierwszych, wyższych, modelach C-64) lub w przedłużonej do tyłu części obudowy w modelach nowszych (o wyglądzie wzorowanym na Commodore 128).

Jako ciekawostkę warto podać fakt, iż do C64 stworzono także dysk twardy. Niestety jego ogromna jak na owe czasy cena, nieduża pojemność, oraz gwałtownie spadająca już wówczas popularność tego komputera sprawiły, iż dyski takie nigdy nie trafiły do masowej sprzedaży.

Komunikacja z użytkownikiem odbywała się za pomocą telewizora lub monitora.

Podstawowym oprogramowaniem jest wbudowany interpreter języka BASIC. Umożliwia on pisanie programów oraz wczytywanie oprogramowania z magnetofonu lub stacji dysków. Powstał również graficzny system operacyjny o nazwie GEOS. Również współcześnie rozwijane jest oprogramowanie na platformę C64 – takimi projektami są między innymi LUnix, WINGS oraz Contiki (pierwszy system operacyjny dla C64 z wielowątkowością i obsługą TCP/IP).

Najbardziej popularnym rodzajem oprogramowania na ten mikrokomputer pozostały jednak gry – stworzono ich wiele tysięcy.

Programy użytkowe uruchamiać można było z kasety lub z dyskietki.

Źródło: Wikipedia

Komentarze